JAK POMAGAĆ DZIECKU W ODRABIANIU LEKCJI 

Z DZIECKIEM, A NIE ZA DZIECKO  Łatwiej jest w kilka minut odrobić lekcje za dziecko, niż siedzieć z nim przy burku i tracić cenny czas na wyjaśnienia. Łatwiej nie oznacza jednak lepiej. Wyręczane dziecko nauczy się jedynie tego, że zawsze gdy nie ma ochoty sprostać swoim obowiązkom, zrobi to za niego mama, tata, rodzeństwo... 

 

POMAGAJ ROZSĄDNIE Pomaganie może polegać na wyjaśnieniu zadania i czuwaniu nad pracą dziecka. Po szkole nie pytaj od progu kiedy zamierza odrobić lekcje. Dziecko musi zregenerować siły, zjeść obiad, pobawić się. Dopiero gdy trochę odpocznie, zapytaj co zostało zadane. Zaproponuj, że jeśli nie będzie sobie radziło z jakimś zadaniem, chętnie mu pomożesz. Nie podsuwaj jednak gotowych rozwiązań. Staraj się naprowadzić dziecko na właściwy tok rozumowania.

Okaż cierpliwość. Nie irytuj się, gdy nie rozumie wszystkiego od razu.Jeśli dziecko, kierując się naszymi wskazówkami samo wykona pracę, będzie odczuwało wielką satysfakcję. Taki drobny sukces wzmocni wiarę we własne siły i doda pewności siebie. 

 

SPRAWDZAJ, A NIE KONTROLUJ Powiedz dziecku, że chcesz zobaczyć wyniki jego pracy. Zrób to jednak w taki sposób, aby nie odczuło, że chcesz je kontrolować. Zamiast rozkazywać: "Kiedy skończysz, masz przyjść do mnie z zeszytem!", zachęć do podzielenia się z tobą wynikami pracy. Powiedz: "Pochwal się, jak świetnie ci poszło!

Nie krytykuj dziecka, jeśli popełniło błędy. Zwracaj uwagę delikatnie: "Poszło Ci dobrze, ale tu chyba cos przeoczyłeś, sprawdź to jeszcze raz. Zaglądaj do zeszytów i planu lekcji, by sprawdzić, czy dziecko nie zapomniało o wykonaniu jakiegoś zadania. 

 

NIE ZAPOMINAJ O PRZERWACH W UCZENIU SIĘ

 Im więcej materiału dziecko zdoła przerobić, tym dłuższa powinna być przerwa. 

 

NAUCZ SYSTEMATYCZNOŚCI Postaraj się, aby Twoje dziecko odrabiało lekcje zawsze o tej samej porze.  Naucz, że nie należy odkładać nauki na ostatnią chwilę. Przygotowania do klasówki pomóż rozłożyć dziecku np. na kilka dni, zostaw czas na powtórzenie materiału. 

 

ZADBAJ O MIEJSCE SPRZYJAJĄCE NAUCE Miejsce do nauki powinno być jasne, ale bez możliwości stałego wyglądania przez okno. Pomieszczenie powinno być często wietrzone.

Biurko i krzesełko - dostosowane do wzrostu dziecka. Miejsce musi być uporządkowane.

Zabawki czy przedmioty, których dziecko nie potrzebuje do odrabiania lekcji, nie powinny znajdować się na blacie biurka.

Ważne materiały pomocnicze (ołówki, długopisy, kalkulator, słowniki itp.) muszą być łatwo dostępne.

Poleca się kupienie terminarza, w którym dziecko może zapisywać planowane sprawdziany, terminy oddania prac, wycieczki i inne, ważne dla dziecka wydarzenia. 

 

USTAL REGUŁY, KTÓRE UŁATWIAJĄ NAUKĘ I PRACĘ Ważne jest ustalenie odpowiedniej pory na odrabianie lekcji i konsekwentne jej przestrzeganie.

Należy przygotować plan pracy, ustalić kolejność wykonywanych działań.

Po odrobieniu lekcji, pakujemy do tornistra rzeczy potrzebne na następny dzień.

Oglądanie telewizji czy słuchanie radia podczas odrabiania lekcji nie powinno mieć miejsca.

Przestrzegaj konsekwentnie zasady, że koledzy przychodzą do domu po odrobieniu lekcji

Małymi krokami dochodzi się do wielkich celów. Spędzaj z dzieckiem czas każdego dnia

Wyznaczcie czas w ciągu dnia, który domownicy będą spędzali wspólnie, nie zajmując się innymi sprawami. Doda to sił zarówno rodzicom, jak i dzieciom. Od ilości wspólnego czasu ważniejsze są uwaga i radość, jakie daje on wszystkim członkom rodziny. Dziecko powinno odbierać jasny przekaz: ,,Teraz jestem tu dla ciebie i poświęcam Ci całą uwagę’’. 

 

MYŚL POZYTYWNIE

Dzień po dniu kieruj swoją uwagę w większym stopniu na dobre niż na złe strony życia. Z kogoś, kto widzi szklankę do połowy pustą, zmień się w osobę, która widzi ją w połowie pełną. 

 

CHWAL SWOJE DZIECKO

Czy Twoje dziecko wie, kiedy podoba Ci się jego zachowanie? A może bez przerwy je krytykujesz i zrzędzisz? Zwracaj uwagę na te zachowania dziecka, które sprawiają Ci przyjemność i stanowią dla Ciebie miłe zaskoczenie. Poświęcaj mu wtedy dużo uwagi. Dla dziecka nie ma nic lepszego niż poczucie, że jest akceptowane. Zwiększaj Wasze szanse na odniesienie sukcesu – ilekroć małe dziecko zdoła przezwyciężyć przemożną chęć, aby zrobić coś niewłaściwego, a starsze dowiedzie, że zastanowiło się nad swoimi postępowaniem, zasługuje na wsparcie i pochwałę. Nie szczędź mu ich! 

 

ROZMAWIAJ Z DZIECKIEM

Często sądzimy, że nasze dziecko doskonale wie, czego od niego chcemy. To nieprawda. Zadbaj o to, żeby rzeczywiście rozumiało Twoje prośby i polecenia.

Przede wszystkim:

- Nie krzycz do dziecka z innego pokoju, przyjdź do niego.

- Patrz na nie, kiedy mówisz mu, czego od niego oczekujesz.

- Dotknij jego ramienia.

- Znajdź właściwe słowa – komunikat powinien być krótki, jasny i prosty, żeby dziecko mogło go zrozumieć.

- Daj mu trochę czasu na dokończenie zabawy.

- Pytaj dziecko o jego zdanie w sprawach, które go dotyczą.

Traktuj opinie dziecka poważnie, przecież stanowicie drużynę. W ten sposób możecie wymyślić dużo lepsze rozwiązania niż te, na które wpadłbyś sam.

 

Bądź wyrozumiały

Możesz z humorem i taktem przemykać oczy na niewielkie ,,wykroczenia’’. Jeśli dziecku wymsknie się ,,brzydkiego’’ słowo, zignoruj to. Jeżeli marudzi przy jedzeniu, okaż mu trochę zrozumienia. Jeśli stłucze filiżankę, przyjmij to spokojnie. To może się zdarzyć każdemu.  

 

Reaguj szybko i pozytywnie

Jeśli zachowanie dziecka Cię drażni, słowa: ,,Zrób tak’’ zawsze brzmią lepiej niż ,,Nie rób tak’’ (,,Odsuń się ma chwilę’’ jest zawsze lepsze niż: ,,Nie zasłaniaj mi’’). Umacniaj wiarę dziecka w siebie, zamiast je tłamsić lub upokarzać. Okaż mu zaufanie. Dodawaj mu otuchy. Kategoryczne ,,nie i koniec’’ zachowaj na najważniejsze sytuacje. 

 

Rozwiązuj konflikty

Nie trać z dzieckiem kontaktu. Nie kłóć się z nim. Możesz dowolnie pokierować jego zachowaniem za pomocą wsparcia, zachęty, jasnych reguł i konsekwencji. To trochę tak, jakbyś próbował ostrożnie przeprowadzić samochód przez oblodzony fragment drogi. 

 

Znajdź czas dla siebie

W spokojnym momencie zastanów się: ,,Co jest dla mnie najważniejsze na tym etapie życia? Do jakich celów dążę, wychowując dzieci? Co mogę zrobić, żeby je osiągnąć? Jak mogę zaangażować w ten proces swoje dziecko?’’

 

Nawet najbardziej kochający i troskliwi rodzice popełniają błędy. Dla dzieci najbardziej liczą się nie nasze błędy, ale to, jak na nie reagujemy – czy umiemy przeprosić, czy okazujemy wolę porozumienia i czy jesteśmy gotowi się zmieniać. To daje naszym dzieciom siłę i odwagę.

 

Pedagog - A.Łyko

 

 Literatura:

Poradnik ,,Zamiast klapsów – Jak z szacunkiem i miłością wyznaczać dziecku granice’’.