Pierwszy dzień w przedszkolu (Autor tekstu: Justyna Małek, pedagog )

Na początku najważniejsza jest współpraca z nauczycielkami i wymiana informacji, typu: płakało czy nie, długo - krótko itp. Zawsze można zadzwonić po jakimś czasie od rozstania i dowiedzieć się co aktualnie dzieje się z maluchem. Ale drodzy rodzice, nie przesadzajcie z tymi telefonami! Pamiętajcie, że oprócz waszego dziecka pani ma pod opieką jeszcze kilkoro innych i może po prostu nie mieć czasu na ciągłe rozmowy. Jeśli zdecydujecie się pozostać z dzieckiem w pierwszych dniach, to róbcie dokładnie to, co będzie wam sugerowała wychowawczyni. Zaufajcie jej. Ona na pewno ma większe doświadczenie i wie jak zająć się dzieckiem po waszym wyjściu. Jeżeli maluch nie chce opowiadać o przedszkolu to na siłę nie wypytujcie, sami zacznijcie mówić o tym co na przykład zaobserwowaliście w przedszkolu - fajne rysunki na tablicach, jakieś niezwykłe zabawki w sali itp. Mówcie z sympatią o konkretnych rzeczach z przedszkola. I tu bardzo ważna rzecz dla rodzica początkującego przedszkolaka: „nie mówcie, że przyjdziecie po obiadku, podwieczorku”. Dla dziecka oznacza to, że po odejściu od stolika, powinna pojawić się mama. Dzieci nie rozumieją następstw czasowych. Jeśli umawiacie się po obiadku, to co do minuty musicie tam być! W przeciwnym razie dziecko może odmówić podejmowania kolejnych czynności, bo będzie zajęte czekaniem na rodzica.

Domowe przedszkole

Po powrocie do domu warto poświęcić czas dziecku tyle, ile się da i ile będzie trzeba. Warto porozmawiać z maluchem o tym co się wydarzyło danego dnia, pobawić się w te zabawy, które bawiło się w przedszkolu, zaśpiewać piosenkę itp. Można również przygotować wraz z dzieckiem ubranka na następny dzień, aby miało świadomość, że jutro też pójdzie do prawdziwego przedszkola.

Poradnik rodziców przedszkolaka

Wasze dziecko musi wiedzieć, że chodzenie do przedszkola będzie jego codziennością. Musicie być w tym konsekwentni i stanowczy. Wasza postawa powinna być jednomyślna i nie wyrażać wahania – bo jeśli to dziecko wyczuje, będzie na was wymuszać pewne ustępstwa.

Przedszkole powinno być traktowane przez was i wasze dziecko jako coś nobilitującego i związanego z tym, że rośnie – mama i tata chodzą do pracy, ty chodzisz do przedszkola.

Na ranne pożegnanie w przedszkolu trzeba przeznaczyć trochę czasu, tak by odbywało się ono w spokojnej atmosferze. Lepiej przyjść do przedszkola wcześniej i mieć czas na spokojne pożegnanie. Jeśli dziecko łatwiej rozstaje się z ojcem, niech to właśnie on odprowadza je do przedszkola. Rozstanie jest mniej bolesne gdy:

• pożegnanie jest serdeczne, ale krótkie,

• rodzice ustalą z dzieckiem porę odbioru z przedszkola (oczywiście tak, żeby zawsze mogli dotrzymać danego słowa),

• jeśli dziecko bardzo rozpacza to powoli i spokojnie przekażcie je nauczycielowi (dziecko podświadomie szuka ciepła i troski, więc przytula się do nauczyciela i szybko uspokaja).

• Jeżeli możemy odebrać dziecko wcześniej po obiedzie - zróbmy to w tym początkowym okresie. Z czasem, kiedy na dobre zaaklimatyzuje się w przedszkolu, dłuższe przebywanie przestanie być problemem.

• Jeśli coś was niepokoi, poproście nauczyciela o rozmowę. Nigdy nie rozmawiajcie jednak przy dziecku.