Zainteresowania muzyczne.

 

 

   Zainteresowanie to ukierunkowanie uwagi i myśli głównie w celach poznawczych. Istotnym podłożem zainteresowań jest satysfakcja czyli w pewnym sensie uczucie przyjemności. Zainteresowania wyznaczają podstawowy kierunek działania całej osobowości – uwagi, pamięci, ćwiczenia sprawności itp. Zainteresowania muzyczne stanowią niezbędny składnik uzdolnienia muzycznego w każdej specjalności muzycznej. Polegają one na wewnętrznej potrzebie człowieka obcowania z muzyką. Zainteresowania warunkują intensywność czynności psychicznych. Bywają one cechą względnie stałą.

   Mówimy czasami, że ktoś ma wąskie zainteresowania lub, że cechuje go zupełny brak zainteresowań. Z zainteresowaniami człowiek na świat nie przychodzi, nie są one też wytworem zamkniętej w sobie natury dziecka. Wpływ na ich rozwój wywiera od najwcześniejszych lat otoczenie – dom rodzinny, przedszkole, szkoła, środowisko, w którym dziecko przebywa. Można powiedzieć, że zainteresowania są zarówno przyczyną jak wynikiem poznania jakiejś dziedziny życia, nauki, sztuki. Mogą się one pojawić na skutek potrzeby wywołanej zdolnością i ciekawością. Zainteresowania rozwijają się, utrwalają, bogacą, budzą potrzebę dokładniejszego poznania danej dziedziny poprzez działania. Zasadnicze znaczenie dla budzenia się i rozwijania zainteresowań muzycznych ma postawa rodziców: to jaki jest ich stosunek do wartości sztuki w ogóle, czy interesują się muzyką,

w jaki sposób wprowadzają dziecko w świat muzyki. Zainteresowanie jakąś dziedziną łączy się zwykle ze skłonnościami wykonywania w tej dziedzinie jakiejś czynności. Nie zawsze jednak zainteresowania występują w parze ze zdolnościami. Można interesować się muzyką,

 a nie zdradzać skłonności muzycznych.

   Aby pomyślnie rozwijać zainteresowania, należy zwrócić uwagę na:

- doniosłość treści zainteresowań,

- trwałość zainteresowań ( aby zainteresowanie stało się czynnikiem budującym osobowość,       musi mieć ono cechę trwałości),

- szerokość, wielokrotność zainteresowań ( zwłaszcza u dzieci, gdy zaznajamiają się dopiero

 z kulturą, konieczne jest kształtowanie różnorodnych zainteresowań, aby mogło ono wybrać to, co najbardziej mu odpowiada), 

- siłę i aktywność zainteresowań ( należy starać się nadać im charakter aktywny, pobudzający, aby się stały motorem aktywności jednostki).

   Zainteresowania są istotnym czynnikiem, który decyduje o powodzeniu lub niepowodzeniu w rozwoju muzycznym. Zainteresowanie dzieci muzyką i ukształtowanie w nich przeświadczenia, że kontakty z muzyką są atrakcyjne jest sprawą istotną. Dążenie do budzenia i utrwalanie tych zainteresowań i pozytywnych motywacji do muzyki powinno dominować na zajęciach umuzykalniających .Sama muzyka, formy kontaktu z nią i metody jej opanowania, powinny się dzieciom podobać, interesować ową różnorodnością, wywoływać radość i poznawczą ciekawość.

 

Katarzyna Kępska

 

Literatura:

J. Wierszyłowski: Psychologia muzyki.  PWN, Warszawa 1981

M. Przychodzińska-Kociczak: Dziecko i muzyka. Nasza Księgarnia, Warszawa 1981

M. Żebrowska (red.): Psychologia rozwoju dzieci i młodzieży. PWN, Warszawa 1986